Τόσα χρόνια μιαν ανάσα

Ήταν το τρίτο Σάββατο του Δεκέμβρη του 2011, και το ημερολόγιο έδειχνε 17. Δεν είχαμε κάποιο πλάνο, ούτε καν να ανοίξουμε μια καθημερινή που θα υπήρχε λιγότερος κόσμος για να ξεκινήσουμε πιο ομαλά. Απλά εκείνη τη μέρα καταφέραμε να έχουμε τα πάντα έτοιμα. Κι έτσι, το κλειδί μπήκε στην πόρτα νωρίς το πρωί, η μηχανή του καφέ ζεστάθηκε και περιμέναμε με το άγχος ενός μαθητή που πηγαίνει πρώτη μέρα σχολείο.

Είμασταν όλοι εκεί, κι ας μη χρειαζόταν, κοιτάζωντας προς την πόρτα, βηματίζοντας αμήχανα μέσα στο χώρο, ελέγχοντας ότι όλα τα πράγματα ήταν στη θέση τους. Και κάποια στιγμή, όχι πολύ ώρα μετά από την ώρα που ανοίξαμε, μπήκε ο πρώτος πελάτης και μετά από λίγο ο επόμενος, και πάει λέγοντας. Μια “ροή” ανθρώπων, κιμωλιών, όπως μας αρέσει να σας αποκαλούμε, που κρατάει 8 χρόνια πια.

Θυμάμαι από τότε να κοιτάζω με άγχος στα μάτια όποιον έμπαινε, για να δω αυτή την πρώτη αντίδραση για την Κιμωλία. Νομίζω πως αυτή η αναζήτηση της έγκρισης από όσους επισκέπτονται για πρώτη φορά την Κιμωλία, δεν σταμάτησε ποτέ από τότε. Ίδια έμεινε και η χαρά για τα καλά λόγια που με γενναιοδωρία μας χαρίζετε συχνά, μεγενθύνοντας με τη σειρά της την ευθύνη για να προσφέρουμε την ίδια εμπειρία σε όσους επιλέγουν να περάσουν τις στιγμές τους στο χώρο μας.

Η μια μέρα έφερε την επόμενη και την επόμενη, και έτσι στεκόμαστε εδώ, κάπου 3.000 μέρες μετά (“but who’s counting” που λένε και στο χωριό μου), να αναπωλούμε αυτά τα 8 χρόνια που σαν ανάσα πέρασαν μα και τόσο γεμάτα ταυτόχρονα. Και με αυτή την αφορμή, γράφουμε αυτό το άρθρο για να πούμε ένα μεγάλο, τεράστιο ευχαριστώ που είστε ακόμα κοντά μας και κρατάτε κι εμάς ακόμα εδώ, σε πείσμα των καιρών που μόνο εύκολοι δεν είναι.

Ένα μεγάλο “ευχαριστώ” κοιτώντας πίσω πηγαίνει στην Ελίνα που πίστεψε τη μαμά Κατερίνα από την πρώτη μέρα και μας έδωσε το σπίτι των παιδικών της χρόνων για να το κάνουμε καταφύγιο για τα δικά μας και τα δικά σας ενήλικα όνειρα. Και σε όσους φίλους μας σήκωσαν τα μανίκια για να κουβαλήσουν ή να βάψουν ή να καρφώσουν, στις πολλές ανακαινίσεις που έφτασαν την Κιμωλία στην σημερινή της μορφή (μια μορφή “μόνιμα προσωρινή”, μέχρι την επόμενη ανακαίνιση).

Με το 2019 να φτάνει σιγά σιγά στο τέλος του, βρήκαμε την ευκαιρία με αφορμή τα γενέθλια μας που πλησιάζουν, να κοιτάξουμε πίσω, να αποτιμήσουμε όσα έγιναν και να μάθουμε από τα λάθη μας. Να εκτιμήσουμε όλα όσα κάποιες φορές μπορεί κανείς να θεωρεί δεδομένα και να σας πούμε ένα μεγάλο ευχαριστώ για την συντροφιά που μας κρατάτε στο ταξίδι μας.

Εμείς θα είμαστε εδώ, να προσφέρουμε χώρο σε παλιούς και νέους φίλους να συναντιούνται. Και θα στεκόμαστε πίσω από το μπαρ, περιμένοντας αυτό το πρώτο χαμόγελο κάθε φορά που περνάτε το κατώφλι μας.

Να είστε όλοι καλά,

Η Κιμωλία σας